Ik heb weer een hoop te doen gehad de laatste maand, maar ik heb nu eindelijk weer eens tijd om een update te schrijven.
De week voor kerst ben ik op jeugduitwisseling naar Kutna Hora geweest. Dat is een stad in de buurt van Praag, die graag de nummer 2 toeristenstad wil worden. Jammer dat zelfs de burgermeester geen Engels spreekt, maar het is inderdaad een mooi stadje. Vooral de kerk die versierd is met botten van ongevier 10.000 mensen is erg de moeite waard. Er waren op deze uitwisseling jongeren uit Tjechië, Slowakije, Polen, Griekenland en Bulgarije.
We hebben het gehad over diverse tradities in die landen, zoals kerst, Pasen en oud en nieuw. Tijdens Pasen is het in de Slavische landen gebruikelijk dat jongens met een (enorme) zweep meisjes gaan slaan en dan vervolgens drank en snoepjes krijgen. Ik was niet de enige die dat enigzins eigenaardig vond.
Een ander interessant onderdeel van de uitwisseling was de Eurotrain. Stel je voor dat je in de Trans Siberië expres een coupe moet delen met 3 medereizigers. We kregen een lijst met ongeveer 18 stereotypes, zoals een pas vrijgelaten zigeuner uit Budapest, een agressieve Nederlandse feminist, een dronken Ukrainse skinhead, een Franse boer (inclusief stinkende kaas), een prostitué uit Bratislava, een praatgrage Italiaanse DJ, een artiest uit Oezbekistan of een Manchester United hooligan. Gelieve met je groep consensus te bereiken over de 3 mensen die je wel en de 3 mensen die je niet in je coupe wil. Dat is nog makkelijker gezegd dan gedaan. Mijn groepje heeft uiteindelijk unaniem besloten om te stemmen.
Toen was er de terugreis naar Slowakije, ongeveer 8 uur in een zeer oncomfortabele nachttrein. Het was bijna kerst, dus erg druk. In tegenstelling tot de Eurotrain, hadden we niet 4 man per coupe maar 8. En dan nog het gangpad. Oh ja, geen bedden natuurlijk. Ik telde 5 drugsgebruikers en 3 schreeuwende en vechtende alcoholisten… En denk maar niet dat de spoorwegpolitie of zelfs de douane daar iets aan deed of zo. Kortom, ik heb me weer prima vermaakt.
Kerst heb ik in Presov en Krakau gevierd samen met een andere vrijwilligster uit Finland en wat lokale vrienden. Met oud en nieuw was ik te gast bij vrienden in Mergacany, een pittoresk bergdorpje vlakbij (doch ruim een uur met de trein). Hoogtepunt was toch wel dat op nieuwjaarsdag Happy New Year van Abba uit de luidsprekers van het dorp galmde.
Vanaf 3 januari moest er natuurlijk weer gewerkt worden. We hebben het kantoor van de stad naar mijn huis verhuisd. Internet volgt over een maand (hopelijk). Mijn nieuwste project is, als alles goed gaat, het organiseren van een uitwisseling met mensen van Biton (mijn vereniging in Utrecht). Dit zal ergens in juni plaatsvinden hier in de buurt. De naam van de commissie wordt hopelijk “Europese Commissie”, zodat de afkorting EC weer in ere hersteld wordt.
Om alvast wat meer ervaring op te doen met dit soort uitwisselingen, ben ik vorige week naar Griekenland ( Serres) geweest. Deze keer waren er jongeren uit Griekenland, Slowakije, Nederland (een stadje/dorp uit Groningen), Bulgarije en Estland.
In Estland heeft de nieuwe president de verkiezingen gewonnen door te beloven dat hij landelijke draadloos Internet dekking gaat regelen. Ze zijn daar helemaal gek op Internet; huiswerk is standaard op Internet te vinden en Skype komt oorspronkelijk ook daar vandaan (beweren ze… maar er was inderdaad iemand uit Estand betrokken bij het Zweedse&Deense project).
We hebben ook een korte excursie naar het zuiden van Bulgarije gehad. Vooral de wijk van compleet uit elkaar gevallen (doch bewoonde) flats was vrij dramatisch. Ik weet niet wie van jullie Eurotrip gezien heeft, maar de wijk in ‘Bratislava’ (het schijnt een stad in Tjechie te zijn stiekem) was er niks bij. Gelukkig werd er hard gewerkt om het schoolgebouw op te knappen, dankzij Europese subsidies. En ik heb ook wel eens andere stukken Bulgarije gezien die er al een stuk beter uitzagen.
De rest van de uitwisseling was helaas (nouja, ook leuk natuurlijk) meer een soort vakantie.
Na een maand van uitwisselingen, verhuizing en vakantie, heb ik vanaf nu hopelijk weer wat meer tijd om aan mijn andere projecten te werken. Maar zonder Internet gaat alles wat minder snel dan ik graag zou willen. Wel begin ik langzamerhand wat meer inzicht te krijgen in hoe alles hier werkt; ik kan moeilijk over Slowakije als geheel spreken, maar in mijn organisatie werkt alles heel anders dan ik Nederland gewend ben. Een paar boeken die ik recentelijk gelezen hebben helpen ook behoorlijk. Hopelijk kan ik nu iets realistischer ‘plannen’. Maarja, tegen de tijd dat ik alles perfect snap, moet ik alweer naar huis; en dan moet ik weer ‘terug wennen’, wat nog best lastig schijnt te zijn.
Komende vrijdag komt Lydia (mijn aanstaande collega uit Nederland) aan. Ik tamelijk jaloers op haar, aangezien zij dezelfde afstand ongeveer 3x zo snel als ik zal afleggen en niet al haar bagage door bussen, metro en treinen hoeft te zeulen. Aan de andere kant vond ik het zelf wel fijn dat het ongeveer 18 uur reizen en zoveel gedoe was, omdat ik daardoor wat meer tijd had om geestelijk ‘om te schakelen’. Fijne reis alvast!
En over dingen die wat later dan gepland gebeuren: waar blijft de sneeuw???
Ik spreek nogsteeds vrij belabberd Slowaaks, maar ik ben er nog weinig aan toe gekomen om gestructureerd te leren, dus dat komt nog wel hopelijk. In Bulgarije verstond ik de barvrouw en de kindjes op school ineens min of meer; dat was wel een flink verschil met 2 jaar geleden.
Tot slot: ik heb nog bergen fotos in de wachtrij staan; ze komen eraan, ooit.