Nou dat ging nog best aardig; de dienstregeling die op Internet stond bleek bij de eerste overstap al niet te kloppen, maar gelukkig was er een slowaaks echtpaar in de buurt dat dezelfde kant op moest. Ik denk dat deze excursie wel tot mijn top 3 meest stereotype communistische ervaringen gaat behoren. De bus zette ons een paar honderd meter voor de grens af. De procedure om de grens over te komen, spreekt niet echt voorzich; mijn tijdelijke reisgenoten wisten gelukkig steeds waar ze heen moesten en welke formulieren we waar nodig hadden. Maar het ging allemaal nog best vlot; minder dan 10 minuten en mijn sokken waren nog redelijk droog ondanks de modderstromen.
Het eerste wat je dan ziet zijn mijnenvelden aan beide kanten van de weg en een enorm communistisch standbeeld. Vervolgens heb je het hoekje met dubieuze taxichauffeurs, waarvan er een zo aardig was ons naar de stad te brengen. Op het station bleek al snel dat er geen bus was naar het dorp waar ik oorspronkelijk heen wilde, of dat die er wel was, maar ik die dan eerst nog even ‘ergens in de stad’ moest gaan zoeken. Dus ik ben maar naar het eerste de beste gigantische, zo lelijk mogelijke, hotel gelopen. Werkelijk fantastisch. Zoals ik al op Internet gelezen had, spreken ze (ondanks alle mooie beloften), geen woord Engels, maar uiteindelijk kwam alles goed. Hopelijk lukt het me de sfeer van mijn hotelkamer leuk op een foto te zetten.
De stad ziet er verder precies zo uit als ik verwacht had: een paar schitterende russisch orthodoxe kerken en wat andere leuke gebouwen, afgewisseld met de traditionele kapotte stoepen, gammele huisjes en oostblok flats. Het weer maakt het allemaal nog mooier (als je er van houdt…): smeltende sneeuw combineert niet goed met onregelmatige stoepen en dus is er overal modder.
Nu ga ik eens even een mooie trein/bus route voor morgen proberen uit te stippelen…
Klinkt gaaf & spannend! Ben erg benieuwd naar de foto’s!